De terugreis.

In tegenstelling tot gisteren hebben we vandaag een dag waarin alles gesmeerd loopt. Nog een keer ontbijten met z'n allen en dan naar de taxibus. Die is mooi op tijd, met nog een tussenstop gaan we vlot op weg naar het vliegveld.
Bij het vliegveld moesten we zelf de bagagelabels printen. Na wat vogelen lukte dat prima, geen van de koffers was te zwaar dus al snel kunnen we verder. In de rij voor de paspoortcontrole zijn we nog even besnuffeld door een hond, maar wat hij ook zoekt, bij ons vindt hij het gelukkig niet.
Als we aan het eind van de slurf staan en het vliegtuig willen instappen vraagt Lot of we bij de achterkant van het vliegtuig staan. Ik zeg dat we aan de voorkant staan en als we binnenstappen wijs ik haar op de cockpit. Ze mag gelijk even kijken. Als ze later bij ons komt zitten vertelt ze dat ze moet de piloten heeft "gekletst". Waar ze vandaan komt en wat ze gedaan heeft. De naam Liselotte bleek voor de piloten een te grote uitdaging.
Voor het opstijgen was ik zenuwachtiger dan normaal. Oorzaak van de zenuwen is de kiespijn waar ik al een paar dagen mee liep. Gelukkig wordt het tijdens het opstijgen, vliegen en landen niet erger.
in Chicago ging ook alles vlot. Snel wat gegeten en het volgende vliegtuig weer in. We hebben enorm geboft, om de een of andere reden zitten we ineens in economy plus. Dat houdt in dat we extra beenruimte hebben. Vooral Harry is heel gelukkig. Wel balen voor de mensen die daar zitten en 83 euro extra hebben betaald.
Zonder vertraging vervolgens naar Amsterdam. De koffers zijn er al heel vlot dus we moesten zelfs even wachten op de taxi. Ook deze etappe van de terugreis verloopt voorspoedig. Maar we moeten op weg naar ons eigen honk nog over een niet onbelangrijke hobbel..... De Spijkenisser brug. Zelfs die werkt mee. Goed einde van een supervakantie!